Την προηγούμενη Τρίτη ο αγλαός πρόεδρος του Οργανισμού Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών Δημήτρης Τσακίρης ερωτήθηκε στην Φλώρινα πως οι ασφαλισμένοι μπορεί να έχουν κίνητρο για δουλειά όταν πρέπει να πληρώνουν 80% του εισοδήματος τους στο κράτος. Απάντησε ότι όποιος δεν αντέχει ας πάρει την οικογένεια του να πάει στην Βουλγαρία. Μια τοποθέτηση που τον κάνει υποψήφιο για την γενική γραμματεία αποδήμου ελληνισμού αλλά χωρίς να προτείνει λύση στο πρόβλημα των ελευθέρων επαγγελματιών που δεν σκοπεύουν να μεταναστεύσουν.
Στο κάλεσμα του Τσακίρη ανταποκρίθηκε η οικογένεια του Θόδωρου και της Γιάννας Αγγελοπούλου, που πήρε τον δρόμο της ξενιτιάς προς άγνωστη..
κατεύθυνση. Ρεπορτάζ στο διαδίκτυο (bankingnews) αναφέρει ότι η Γιάννα και ο Θόδωρος «…μάζεψαν τις βαλίτσες τους και είπαν ένα “φορολογικό αντίο” στην Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ». Προσθέτει ότι «…ως εδώ “άντεξε” η οικογένεια Αγγελόπουλου, η οποία στην ουσία βάζει ένα τέλος στην φορολογική λαίλαπα που πλήττει τη χώρα». Και καθησυχάζει τους ανησυχούντες με την πληροφορία ότι η οικογένεια θα συνεχίσει να επισκέπτεται την Ελλάδα για τουρισμό.
Η σχέση όμως της οικογένειας με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν πάντα έτσι.
Το 2012 ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος, φοιτητής του Χάρβαρντ και γιος της Γιάννας και του Θόδωρου είχε γράψει στην ιστοσελίδα rednotebook για την ΕΕ: «Η τελευταία αποτελεί προνομιακό πεδίο κοινής πάλης για την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων κεφαλαίου-εργασίας, την ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού και την σφυρηλάτηση της δημοκρατίας. Το πραγματικό διακύβευμα των επερχόμενων εκλογών δεν είναι “ευρώ ή δραχμή”· αντιθέτως, συμπυκνώνεται στο δίλημμα νεοφιλελεύθερη λιτότητα και εξαθλίωση ή κοινωνική συνοχή, δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια. Στην Ευρώπη των “αγορών”, αντιπαραβάλλεται η κοινωνική Ευρώπη των λαών και της αλληλεγγύης». Επειδή ο ταξικός αγώνας δίνεται στον δρόμο, ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος στο καλοκαίρι των αγανακτισμένων είχε παραβρεθεί στην ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στο Σύνταγμα χειροκροτώντας θερμά την αναφορά στο κίνημα «Occupy Wall Street», ενώ και αργότερα παρακολούθησε προεκλογική του ομιλία, χειροκροτώντας τον μελλοντικό πρωθυπουργό.
Το ίδιο όμως ισχύει και για την μητέρα του. Αμέσως μετά την νίκη του ΣΥΡΙΖΑ τον Ιανουάριο του 2015, η Γιάννα Αγγελοπούλου μιλώντας στον Alpha είχε πει «Τέρμα το παλιό. Η εμφάνιση κάθε νέου στην πολιτική ζωή, είναι κάτι το θετικό. Είμαι απέναντι σε κάθε αντίληψη που θεωρεί ότι τα πράγματα δεν πρέπει να κινούνται αλλά επιλέγει την ακινησία. Τις βλέπω τις αλλαγές, τις προσδιόρισε η απόφαση των ανθρώπων» προσθέτοντας: «Είμαι υπέρ της αλλαγής». Μία θέση που μάλλον έχει σταματήσει να στηρίζει (πόσο μάλλον ο Alpha).
Ο προλετάριος δεν έχει πατρίδα. Η αναχώρηση της οικογένειας Αγγελοπούλου από την Ελλάδα μπορεί να μην έχει ταπεινά φορολογικά κίνητρα αλλά να είναι η εξαγωγή της ελληνικής επανάστασης στην Ευρώπη. Επόμενος σταθμός μπορεί να είναι τα ορυχεία του Βελγίου, τα γκέτο των αλγερινών στα περίχωρα του Παρισιού ή οι αδούλωτες πίστες του Γκστάαντ, εκεί που δένεται το ατσάλι.
- από κείμενο που υπογράφει ο Αντώνης Πανούτσος στο protagon
Στο κάλεσμα του Τσακίρη ανταποκρίθηκε η οικογένεια του Θόδωρου και της Γιάννας Αγγελοπούλου, που πήρε τον δρόμο της ξενιτιάς προς άγνωστη..
κατεύθυνση. Ρεπορτάζ στο διαδίκτυο (bankingnews) αναφέρει ότι η Γιάννα και ο Θόδωρος «…μάζεψαν τις βαλίτσες τους και είπαν ένα “φορολογικό αντίο” στην Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ». Προσθέτει ότι «…ως εδώ “άντεξε” η οικογένεια Αγγελόπουλου, η οποία στην ουσία βάζει ένα τέλος στην φορολογική λαίλαπα που πλήττει τη χώρα». Και καθησυχάζει τους ανησυχούντες με την πληροφορία ότι η οικογένεια θα συνεχίσει να επισκέπτεται την Ελλάδα για τουρισμό.
Η σχέση όμως της οικογένειας με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν πάντα έτσι.
Το 2012 ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος, φοιτητής του Χάρβαρντ και γιος της Γιάννας και του Θόδωρου είχε γράψει στην ιστοσελίδα rednotebook για την ΕΕ: «Η τελευταία αποτελεί προνομιακό πεδίο κοινής πάλης για την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων κεφαλαίου-εργασίας, την ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού και την σφυρηλάτηση της δημοκρατίας. Το πραγματικό διακύβευμα των επερχόμενων εκλογών δεν είναι “ευρώ ή δραχμή”· αντιθέτως, συμπυκνώνεται στο δίλημμα νεοφιλελεύθερη λιτότητα και εξαθλίωση ή κοινωνική συνοχή, δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια. Στην Ευρώπη των “αγορών”, αντιπαραβάλλεται η κοινωνική Ευρώπη των λαών και της αλληλεγγύης». Επειδή ο ταξικός αγώνας δίνεται στον δρόμο, ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος στο καλοκαίρι των αγανακτισμένων είχε παραβρεθεί στην ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στο Σύνταγμα χειροκροτώντας θερμά την αναφορά στο κίνημα «Occupy Wall Street», ενώ και αργότερα παρακολούθησε προεκλογική του ομιλία, χειροκροτώντας τον μελλοντικό πρωθυπουργό.
Το ίδιο όμως ισχύει και για την μητέρα του. Αμέσως μετά την νίκη του ΣΥΡΙΖΑ τον Ιανουάριο του 2015, η Γιάννα Αγγελοπούλου μιλώντας στον Alpha είχε πει «Τέρμα το παλιό. Η εμφάνιση κάθε νέου στην πολιτική ζωή, είναι κάτι το θετικό. Είμαι απέναντι σε κάθε αντίληψη που θεωρεί ότι τα πράγματα δεν πρέπει να κινούνται αλλά επιλέγει την ακινησία. Τις βλέπω τις αλλαγές, τις προσδιόρισε η απόφαση των ανθρώπων» προσθέτοντας: «Είμαι υπέρ της αλλαγής». Μία θέση που μάλλον έχει σταματήσει να στηρίζει (πόσο μάλλον ο Alpha).
Ο προλετάριος δεν έχει πατρίδα. Η αναχώρηση της οικογένειας Αγγελοπούλου από την Ελλάδα μπορεί να μην έχει ταπεινά φορολογικά κίνητρα αλλά να είναι η εξαγωγή της ελληνικής επανάστασης στην Ευρώπη. Επόμενος σταθμός μπορεί να είναι τα ορυχεία του Βελγίου, τα γκέτο των αλγερινών στα περίχωρα του Παρισιού ή οι αδούλωτες πίστες του Γκστάαντ, εκεί που δένεται το ατσάλι.
- από κείμενο που υπογράφει ο Αντώνης Πανούτσος στο protagon