Η τρόικα και οι εργοδότες το απαιτούν, η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου το συζητάει, ο εκδότης της «Ελευθεροτυπίας», κ. Χαρίλαος -Χάρης- Οικονομόπουλος, το εφαρμόζει ήδη. Πρόκειται για το περιβόητο lock-out για το οποίο τόσος θόρυβος γίνεται κατά την τελευταία διαπραγμάτευση με τους εκπροσώπους των δανειστών.
Οι 140 απλήρωτοι επί 9 μήνες εργαζόμενοι του κ. Οικονομόπουλου, ο οποίος διαθέτει τον τίτλο της εφημερίδας και εκδίδει την «Ελευθεροτυπία», αποφασίζουν να απεργήσουν με αίτημα την άμεση καταβολή ενός τουλάχιστον μισθού.
Οι περισσότεροι από αυτούς δεν διαθέτουν πια ούτε το αντίτιμο του εισιτηρίου των μέσων μαζικής μεταφοράς για να πηγαίνουν στη δουλειά τους. Κάποιοι διανύουν χιλιόμετρα με τα πόδια κάθε μέρα.. για να υπηρετήσουν τα μεγαλεπήβολα σχέδια εξυγίανσης της πολύπαθης εφημερίδας που κατά καιρούς, με τις απαραίτητες τυμπανοκρουσίες, παρουσιάζει ο νέος της εκδότης.
Και μιας και μιλάμε για σχέδια εξυγίανσης, το τωρινό (γιατί υπήρχαν και προηγούμενα που ναυάγησαν) κάνει λόγο για αγνώστου ταυτότητος «λευκό ιππότη», εκ Κύπρου ορμώμενο, ο οποίος μεγαλόψυχα θα διαθέσει την απαραίτητη ρευστότητα για να ικανοποιηθούν (…στο δέκα έως είκοσι τοις εκατό… των οφειλομένων) οι οκτακόσιοι απλήρωτοι πρώην εργαζόμενοι της πτωχευμένης εκδότριας Χ.Κ. ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε.
Αυτό θα πει μεγαλοψυχία στην Ελλάδα της πολυδιαφημισμένης ανάπτυξης και της νέας υγιούς επιχειρηματικότητας.
Χ.Κ. ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε. είπατε; Μα αυτή δεν έχει πτωχεύσει; Φυσικά κι έχει πτωχεύσει. Γι’ αυτό η ΤΡΙΤΗ ΟΨΗ Α.Ε., εταιρεία συμφερόντων Χ. Οικονομόπουλου, προκρίθηκε ως όχημα επανέκδοσης της «Ελευθεροτυπίας» μετά την κατάρρευση της ιδιοκτήτριάς της εταιρείας.
Η ασφαλέστερη, δηλαδή, μέθοδος για να αφήσει κανείς πίσω του χρέη εκατομμυρίων και εκατοντάδες απελπισμένους απλήρωτους για να πλασάρει ως πρότυπο υγιούς επανεκκίνησης μιας χρεοκοπημένης επιχείρησης το εκδοτικό του εγχείρημα.
Και η νέα επιχειρηματικότητα; Και γι’ αυτό έχει απάντηση ο φιλόδοξος εκδότης μας. Η νέα επιχειρηματικότητα βασίζεται στην ακλόνητη αρχή του μηδενικού ρίσκου. Αν πάει καλά η εφημερίδα, πληρώνεστε· αν δεν επαρκούν τα έσοδα, δεν πληρώνεστε. Τουλάχιστον θα έχετε την τιμή να γράφετε στην εφημερίδα μου.
Για ποιον λόγο άλλωστε να επενδύσει κεφάλαια ο επιχειρηματίας-εκδότης της ιστορίας μας; Δεν έχετε ακούσει ότι η Ελλάδα δεν είναι τόπος για επενδύσεις; Ότι η επιχειρηματικότητα είναι υπό διωγμόν;
Και οι 140 ελεύθεροι πολιορκημένοι τι κάνουν; Απεργούν. Και λοιπόν; Απεργήστε όσο θέλετε, διαμηνύει ο οραματιστής της νέας επιχειρηματικότητας. Αντοχές άλλωστε έχετε, όπως απέδειξε η επί εννέα μήνες υπομονή σας στη γαλέρα μου.
Εναλλακτική λύση υπάρχει; Φυσικά και υπάρχει! Να πάρουν οι 140 απλήρωτοι τον έλεγχο της εκδότριας εταιρείας. Πώς; Κεφαλαιοποιώντας τους ανεξόφλητους μισθούς τους. Αυτό προτείνει επισήμως ο εκδότης.
Πρόκειται για δοκιμασμένη λύση. Ο εξουθενωμένος αναλαμβάνει να ξελασπώσει το κάρο έχοντας προ πολλού εξαντληθεί οικονομικά και ψυχολογικά. Επιπλέον ο εκδότης μας παύει να χρωστάει τους μισθούς των εξαντλημένων. Αναμφισβήτητα δίκαιη λύση…
Τελειώσαμε λοιπόν; Βρέθηκε διέξοδος στο αδιέξοδο; Όχι ακόμα. Θα πρέπει επίσης: Οι 140 εξουθενωμένοι να οργανωθούν νομικά και να βρουν τα απαραίτητα κεφάλαια σε χρόνο μηδέν για να πάρουν υπό τον έλεγχό τους την εκδότρια εταιρεία και να επιχειρήσουν την επανακυκλοφορία της εφημερίδας.
Και έως τότε; Το lock-out που είπαμε στην αρχή της ιστορίας μας. Μέχρι να πέσουν υπογραφές εγώ αρνούμαι την έκδοση της εφημερίδας, λέει ο εκδότης. Δικό μου είναι το μαγαζί, ό,τι θέλω το κάνω.
Και για του λόγου το αληθές κλειδώνω την ιστοσελίδα (enet.gr) και αναστέλλω την έκδοση της εφημερίδας μέχρι νεωτέρας. Υπάρχει χρόνος; Είναι αυτονόητο πως όχι. Κάθε μέρα που περνάει και η εφημερίδα δεν βρίσκεται στο περίπτερο την αποξενώνει ακόμη περισσότερο από τους αναγνώστες της. Όσους τέλος πάντων διάβαζαν ακόμη την εφημερίδα του εκδότη της σημερινής μας ιστορίας.
Τίποτ’ άλλο; Φυσικά! Στο διοικητικό συμβούλιο της… δικής σας πλέον ΤΡΙΤΗΣ ΟΨΗΣ Α.Ε. θα υπάρχει ένα μέλος δικής μου επιλογής για να ελέγχει τις δαπάνες, απαιτεί ο επιχειρηματίας-εκδότης-δικηγόρος κ. Χαρίλαος Οικονομόπουλος.
Αυτονόητη απορία: Μα αφού θα είναι δική μας η εκδότρια εταιρεία και ως εκ τούτου εμείς θα φέρουμε τον επιχειρηματικό κίνδυνο και όχι μόνο, γιατί να ελέγχει ο πρώην μέτοχος τις δαπάνες;
Πιθανή απάντηση: Ως ένδειξη αιώνιου φόρου τιμής στον επιχειρηματία, ο οποίος συνεισέφερε όσο κανείς άλλος στη μεταλλαγή των υποκειμένων της εργασίας σε υποκείμενα της νέας επιχειρηματικότητας. Στο τέλος πάντα αυτή κερδίζει…
(Εφημερίδα των Συντακτών)