Καφές και δάκρυα
Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι η τακτική του Μαξίμου να εξωραΐζει καταστάσεις και να βάζει προβλήματα κάτω από το χαλί, είναι η καλύτερη μέθοδος για να ξεπερνάει τα δύσκολα θέματα.Ναι, η Λάουρα Κοβέσι δεν χρησιμοποίησε ωμή γλώσσα, ούτε εξαπέλυσε ευθεία επίθεση στην κυβέρνηση για τις υποθέσεις που πράγματι η ΝΔ αγνόησε τα αιτήματά της για διευκόλυνση της έρευνάς της – Τέμπη και ΟΠΕΚΕΠΕ.
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έθεσε τα θέματα με αρκετά ξεκάθαρο τρόπο. Προφανώς επειδή διαπίστωσε ότι η κυβέρνηση πήγε να… «γειώσει» το νόημα της επίσκεψής της, είπε και μερικά πράγματα στην Καθημερινή της Κυριακής (ναι, στην Καθημερινή), ώστε να γίνει αντιληπτό ότι τις υποθέσεις που έχει αναλάβει θα τις… κυνηγήσει. Και μαζί και όσους εμποδίζουν το έργο της.
Δύο σημεία, έτσι για περαιτέρω σκέψη:
Μου άρεσε το χιούμορ που έχει. «Λένε ότι το πρωί δεν πίνω καφέ, αλλά τα δάκρυα των διεφθαρμένων ανθρώπων. Δεν είναι αλήθεια. Μερικές φορές πίνω καφές», είπε. Η φασαρία γίνεται για τις άλλες φορές…
Η Καθημερινή για δεύτερη συνεχόμενη Κυριακή φιλοξενεί άβολα για την κυβέρνηση θέματα – και καλά κάνει εδώ που τα λέμε. Την προηγούμενη είχε συνέντευξη της Μαρίας Καρυστιανού, θυμίζω.
Ένα ενδιαφέρον το έχει αυτή η επιλογή.
