Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2019

Κάτι δεν πάει καλά στο βασίλειο της Κατεχάκη

Κουκάκι, Δεκέμβριος 2019: Όταν οι αστυνομικοί γίνονται καουμπόηδες…

του Χρήστου Ξανθάκη 

Λοιπόν στο διάολο ο ΣΥΡΙΖΑ, στο διάολο ο Τόσκας, στο διάολο η Γεροβασίλη, στο διάολο η φιλία των αριστερών με τους αναρχικούς, στο διάολο το επιχειρηματικό τους σχέδιο για τα Εξάρχεια, στο διάολο και η ανομία, στο διάολο όλα!..
Είμαι ΟΚ τώρα; Είμαστε εντάξει; Μπορούμε να μιλήσουμε για την αστυνομική βία και αυθαιρεσία, δίχως να μας χρεώνουν στην Κουμουνδούρου οι κάθε λογής λάτρεις του νόμου και της τάξεως; Ή μήπως πρέπει να φορέσουμε και τίποτα επωμίδες και κάνα πηλίκιο, μπας και καταφέρουμε να ακουστεί η άποψή μας; Μη σου πω ότι πρέπει να πάρουμε και εισαγγελική άδεια…
Αλλά δε γαμιέται, τα γεγονότα μιλάνε από μόνα τους. Είναι προφανές ότι κάτι δεν πήγε καλά στο Κουκάκι, είναι προφανές ότι η μπούκα στο σπίτι του σκηνοθέτη Ινδαρέ εξελίχθηκε πολύ άσχημα, είναι προφανές ότι έπεσε ξύλο και το ξύλο σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν το τρώνε ποτέ οι ένστολοι. Είναι άλλωστε και καταλλήλως εξοπλισμένοι για να αντιμετωπίζουν δυσάρεστες καταστάσεις, δεν είναι τίποτα κορόιδα για να ορμάνε με τα γυμνά τους χέρια και να περιμένουν ότι θα τη βγάλουν καθαρή. Μιλάνε τα γκλομπ φίλε και τα γκλομπ διακρίνονται για την ευγλωττία τους.
Και όλα αυτά θα καταγράφονταν ως ένα ακόμη επεισόδιο στο αστυνομικό δελτίο, αν δεν εμφανίζονταν απ’ το πουθενά κάποιες φωνές διαμαρτυρίας. Αντιδράσεις έντονες που δεν προέρχονταν από το «χώρο» για να τρομάξουν οι νοικοκυραίοι, αλλά από την καρδιά του αστικού μετώπου. Η γνωστή νομικός Άννα Παπαδημητρίου-Τσάτσου και ο δημοσιογράφος της «Καθημερινής» Νίκος Ευσταθίου βγήκαν και μίλησαν και δεν μάσησαν τα λόγια τους.

Δυο λόγια από το σημείωμα της πρώτης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης:

«Δυστυχώς τα επεισόδια στο Κουκάκι έγιναν σε σπίτι φιλικό μου. Με την έφοδο στην παράπλευρη του γνωστού μου σπιτιού κατάληψη και επειδή όπως δήλωσαν είχαν διαφύγει δύο καταληψίες τα κάνανε γυαλιά καρφιά στους ανθρώπους δίπλα γιορτιάρες μέρες που είναι! Τους πλάκωσαν στο ξύλο στη ταράτσα τους τα δύο τους παιδιά και τον πατέρα και κάνανε λαμπόγιαλο το σπίτι τους! Τι ψάχνετε ; Οτιδήποτε παράνομο. Έχει κηρυχθεί στρατιωτικός νόμος και δεν το ξέρουμε; Είναι δυνατόν να τρως ξύλο από το πουθενά γιατί ρωτάς τι στο καλό γυρεύουν τα ΜΑΤ στην ιδιοκτησία σου;»
Και άλλα δυο απ’ όσα έγραψε ο δεύτερος:
«Είναι τραγικό ψέμα πως τα παιδιά συμμετείχαν στην κατάληψη. Ένας από τους δυο γιους είναι φίλος μου, ασκούμενος δικηγόρος, μουσικός - και είναι επιβεβαιωμένο από μένα προσωπικά πως δεν είχε κανέναν απολύτως οργανωτικό ρόλο στην κατάληψη. Με πιτζάμες και χωρίς παπούτσια τον πήγαν στο τμήμα - αλλά το λαϊκό δικαστήριο βιάστηκε στο μεταξύ να βγάλει τυφλά συμπεράσματα.
Τα καλά νέα: η αλήθεια δεν θα αργήσει να φανερωθεί. Μαθαίνω πως δεκάδες γείτονες είδαν το περιστατικό από τα μπαλκόνια τους και επιθυμούν να καταθέσουν και να επιβεβαιώσουν την εκδοχή της οικογενείας».
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ακόμη και ο αβάσταχτα θεσμικός Νίκος Αλιβιζάτος δεν θα μπορούσε να παραμείνει αμίλητος. Ο πρόεδρος της επιτροπής, την οποία συνέστησε ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, για την «τακτική παρακολούθηση της διαδικασίας υλοποίησης παρατηρήσεων και πορισμάτων του Συνηγόρου του Πολίτη που αφορούν στη διοικητική διερεύνηση πειθαρχικών παραπτωμάτων», έκανε λόγο για «αύξηση περιστατικών αυθαίρετης αστυνομικής βίας» και ζήτησε παρέμβαση του υπουργού απειλώντας πλαγίως με παραίτηση…
Ως εκ τούτου, τράμπολ που λένε και στο Στέητς. Στα αμερικάνικα το γράφω, για να καταλαβαίνουν και στην Κατεχάκη, μιας και έχουν όλη τους την προσοχή στραμμένη στη Δύση. Ίσως γι’ αυτό βλέπουμε τόσο πολύ καουμποηλίκι εκ μέρους των αστυνομικών στους δρόμους της Αθήνας. Μόνο που οι Ινδιάνοι δεν είναι τόσο ανυπεράσπιστοι πια, δεν είναι τόσο εύκολα θύματα.

- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost