Πέμπτη 6 Ιουνίου 2019

Βιασμός: τι έγινε ρε παιδιά;

Βιασμός είναι όταν ένας νόμος δεν γίνεται άμεσα κατανοητός από κάποιον που απλώς ξέρει γράμματα!
  • Γιατί ενώ σωστά αλλάζουν τους κώδικες της Δικαιοσύνης δεν κάνουν το αυτονόητο για τον ΒΙΑΣΜΟ: ότι δηλαδή κάθε σεξουαλική πράξη χωρίς τη συναίνεση είναι βιασμός, παρά λένε το άλφα και το βήτα και το γάμα και …γάματα;
  • Θέλει ταλέντο να χύνεις την.. καρδάρα με το γάλα την ώρα που φτάνει στο τραπέζι… Τι να πω!
  • Ο Βιασμός είναι ένα έγκλημα και πρέπει να τιμωρείται με πολύ αυστηρές ποινές και δεν χωράνε «ήξεις αφήξεις» και χρησμοί.
  • Σε μια εποχή που τα θύματα της «αγάπης» πληθαίνουν και τα νεκροτομεία γεμίζουν πτώματα γυναικών πρέπει και ο νόμος να μην αφήνει δυνατότητες και πιθανότητες παρερμηνείας!
  • Κι αυτό πρέπει να περάσει και στην παιδεία. Να μαθαίνουν τα παιδιά, αγόρια και κορίτσια ότι καμία αγάπη δεν δικαιολογεί το φόνο. Να μάθουν το σεβασμό στο άλλο φύλλο, στον άλλον άνθρωπο.
  • Μανάδες και πατεράδες να μεγαλώνουν παιδιά και όχι «γιους» και «κόρες» με προκαθορισμένους ρόλους, υποχρεώσεις και δικαιώματα.
  • Φρικάρω όταν ακούω – με αφορμή τα διάφορα εγκλήματα μεταξύ ζευγαριών – ατάκες του τύπου: Την αγαπούσε με τον τρόπο του!
  • Επίσης φρικάρω όταν σε περιπτώσεις βιασμού που βγαίνουν την επικαιρότητα χάρις στο θάρρος του θύματος να …ξαναβιαστεί ακούω χαμηλοφώνως ή μεγαλοφώνως: τα ήθελε ή πώς ήταν ντυμένη ή ας αντιστεκόταν.
  • Βιάζεται κάθε μέρα η λογική μας με όλα τα παράλογα που μας συμβαίνουν κι αυτός ο βιασμός φαίνεται μας κάνει πιο μαλθακούς (να το πω όσο πιο κομψά μπορώ), πιο ανεκτικούς στον πραγματικό βιασμό.
  • Με όλα όσα περνάμε έχουμε τοποθετήσει – ως κοινωνία – τον εαυτό μας στο ρόλο του θύματος. Κι αυτό είναι το μέγα λάθος!
  • Ε, λοιπόν και οι νόμοι και η παιδεία και οι νοοτροπίες πρέπει να αλλάξουν. Δεν είμαστε θύματα, δεν είμαστε αδύναμοι! Έχουμε φωνή, κι αυτή τη φωνή πρέπει να τη δίνουμε σε όποιον αισθάνεται θύμα. Κάθε θύμα κυριολεκτικού ή μεταφορικού βιασμού πρέπει να έχει στο πλεύρο του εμάς, πρέπει να μπορεί να σταθεί στα πόδια του και να δει τον θύτη του να τιμωρείται. Να τον δει να τιμωρείται χωρίς να πρέπει να υποστεί δημόσιους εξευτελισμούς ξεπερασμένων πρακτικών ενός ποινικού κώδικα που γραφτηκε …κάποτε!
  • Γι’ αυτό είναι σημαντικό οι νόμοι όσο κι αν η γλώσσα των δικηγόρων- πολιτικών που τους γράφουν να μπορούν να γίνουν αντιληπτοί από όλους τους εγγράμματους ανθρώπους-πολίτες. Ο,τιδήποτε άλλο που θέλει επεξηγήσεις, υποσημειώσεις και ερμηνευτικές εγκυκλίους μόνο δόλο κρύβει και «κακό» για τους πολίτες – που υποτίθεται έγινε για να τους προσφέρει προστασία, στην προκειμένη περίπτωση!
Γιάννης Καφάτος / viewtag