Τρίτη 24 Οκτωβρίου 2017

Έλα μωρέ, μην ανησυχείς, δεν κλείνει ο ΕΔΟΕΑΠ...

«Μπα, μην ανησυχείς, δεν κλείνει ο ΕΔΟΕΑΠ, θα τα βρούμε τελικά με την κυβέρνηση και τους εργοδότες». Πόσες φορές άκουσα αυτή τη φράση όταν εξέφραζα την ανησυχία μου, βλέποντας ότι οι πιέσεις αυξάνονται συνεχώς στις Βρυξέλλες για την κατάργηση του αγγελιόσημου. Οι μόνοι που έδειξαν ότι πράγματι ανησυχούν ήταν ο πρώην πρόεδρος του ΤΣΠΕΑΘ, Κώστας Τσουπαρόπουλος, και ο Νίκος Κιάος όταν ήταν πρόεδρος του ΕΔΟΕΑΠ. Οι υπόλοιποι ζούσαν με τις ψευδαισθήσεις τους...
«Ελα μωρέ, θα τα βρούμε...». Και σιγά σιγά φτάσαμε εκεί που έχουμε φτάσει. Λίγο πριν από το λουκέτο, με όλες τις επιπτώσεις...
Η ιδέα της κατάργησης του αγγελιόσημου, με μοναδικό στόχο να μπει λουκέτο στα ασφαλιστικά ταμεία των δημοσιογράφων, να παραλύσει ο κλάδος και να εξαρτάται πλέον από τις ορέξεις της εκάστοτε κυβέρνησης, των εργοδοτών και άλλων συμφερόντων, άρχισε να καλλιεργείται τη δεκαετία του 2000. Μάλιστα, απασχόλησε και τις Βρυξέλλες το 2005 μετά από διαμαρτυρία των εργοδοτών στον τότε αρμόδιο για θέματα Ανταγωνισμού, επίτροπο Μακ Γκρίβι, την περίοδο που ο Κ. Καραμανλής έθεσε θέμα «νταβατζήδων», υπέβαλε το σχέδιο περί «βασικού μετόχου» και στη συνέχεια αναγκάστηκε να ανακρούσει πρύμναν. Ο άκρως νεοφιλελεύθερος Ιρλανδός επίτροπος ανταποκρίθηκε στο αίτημα των Ελλήνων εργοδοτών και επιδίωξε την κατάργηση του αγγελιόσημου, παραπέμποντας το όλο θέμα στο Ευρωκοινοβούλιο και στο Συμβούλιο Υπουργών.
- διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου του Κώστα Μοσχονά το efsyn.gr ΕΔΩ