Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2017

ΔΟΛ-exit

Γράφει ο Νίκος Χειλάς

Δεν ήταν γραμμένο στον ΔΟΛ να χρεοκοπήσει. Η χρεοκοπία ήταν αποτέλεσμα κακής διαχείρισης με πρωταίτιο τον ιδιοκτήτη του. Οι τράπεζες-δανειστές του έδωσαν τη χαριστική βολή: Ότι δεν κατάφερε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε τα τελευταία πέντε χρόνια με το grexit, την έξωση της χώρας από την ευρωζώνη, το πέτυχαν αυτές σε πέντε εβδομάδες με το ΔΟΛexit, τον εκμηδενισμό του ΔΟΛ ως επιχείρηση. Η κυβέρνηση και τα κόμματα παρακολουθούσαν σφυρίζοντας αδιάφορα την καταστροφή. Άδηλο, αν θα προσπαθήσουν, έστω και στο μετά πέντε, να σώσουν ότι μπορεί ακόμη να σωθεί.  
Αυτό δεν εμποδίζει ορισμένα διευθυντικά στελέχη του ομίλου να έχουν και σήμερα την άποψη, ότι η ρίζα του κακού είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμμα, και ως κυβέρνησή μαζί με τους ΑΝΕΛ. Όμως.. η άποψη αυτή δεν στέκει:  Από όλα τα γνωστά δεδομένα προκύπτει, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επηρέασε ποτέ, άμεσα ή έμμεσα, τις οικονομικές δραστηριότητες του ιδιοκτήτη. Το ίδιο δεν μπορεί να ειπωθεί για τις τράπεζες, που του έδιναν τα μοιραία ακάλυπτα  δάνεια, ή για το Πασοκ και τη Νέα Δημοκρατία, που τους έβαζαν πλάτες. Η χρεοκοπία δεν αγγίζει λοιπόν άμεσα τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός είναι (συν)υπεύθυνος μόνο για το κλείσιμο του ΔΟΛ, στο βαθμό που παρέλειψε την οφειλόμενη βοήθεια. Η ευθύνη του βρίσκεται δηλαδή στο τέλος της διαδικασίας της χρεοκοπίας, όχι στην αρχή και στην πορεία της εξέλιξή της.
Η ειδοποιός διαφορά των ευθυνών – άλλη αυτή για τη χρεοκοπία, άλλη εκείνη για τη (μη) διάσωση – δεν έχει απλώς ιστορικό ενδιαφέρον. Έχει και επίκαιρη σημασία: Προδιαγράφει ποια θα είναι η στάση των εμπλεκομένων παραγόντων στο μοίρασμα των ιματίων του ΔΟΛ. Με τις τράπεζες να συνεχίζουν την «σφιχτή» δανειακή πολιτική τους, καθώς και την ανάλγητη στάση τους έναντι των εργαζομένων, τα παραδοσιακά κόμματα να προσεταιρίζονται στη βάση του παλιού μοντέλου επιρροής τα εκδοτικά σχήματα που πιθανόν να προκύψουν από τη διάλυση του ομίλου, και τον ΣΥΡΙΖΑ, εφόσον δεν κάνει στροφή 180 μοιρών, να τρέχει πάλι τρίτος και καταϊδρωμένος πίσω από τις εξελίξεις.

- διαβάστε τη συνέχεια του εκτενούς άρθρου του Νίκου Χειλά στο tovima.gr (ΕΔΩ)