Τετάρτη 24 Αυγούστου 2016

Ο «ασήμαντος» Γ. Μιχελάκης και η δημοσιογραφία του «αγιογράφου» των Νέων

Xθες στην εφημερίδα Τα Νέα και στην τελευταία σελίδα ο σχολιογράφος - «αγιογράφος» Μιχάλης Τσιντσίνης πήρε την σκυτάλη από Αυγενάκη - Κουμουτσάκο και υπό τον τίτλο «Βατραχίδια» άσκησε κριτική στον πρώην δημοσιογράφο και υπουργό της ΝΔ Γιάννη Μιχελάκη.
Ο «αγιογράφος» έκανε λόγο για νεοκαραμανλικούς που «χρησιμοποίησαν το όνομα του Καραμανλή για να βγουν από την πολιτική τους ανυπαρξία» και  μίλησε για «πρόσωπα του κομματικού περιθωρίου».
Ο Γιάννης Μιχελάκης απάντησε με ειρωνίες στον Μ. Τσιντσίνη μέσω κειμένου του στο thepressroom όπου αναφέρει χαρακτηριστικά:
Θέλω να ζητήσω ταπεινά συγγνώμη απο τον συντάκτη των "Νέων" που έφτιαξε την "αγιογραφία" μου, (μεγάλη η χάρη του και πολλά τα έτη του), που έχω τολμήσει εγώ.. ο "μικρός και ασήμαντος", (κατα τον κ. Λευτέρη Αυγενάκη), ή η "θλιβερή αστειότητα" (κατά τον κ. Γιώργο Κουμουτσάκο), να έχω μια διαφορετική άποψη για κάποια σοβαρά ζητήματα που απασχολούν την χώρα.
Θέλω επίσης να ζητήσω συγγνώμη από τον "αγιογράφο" μου, (μεγάλη η χάρη του και πολλά τα έτη του), που τόλμησα, να μην ζητήσω την άδεια του πριν δώσω το επίμαχο άρθρο μου σ´ αυτό το... δημοσιογραφικό βδέλυγμα, την "Εφημερίδα των Συντακτών". Δεν γνώριζα δυστυχώς ότι έχει μπει σε δημοσιογραφική καραντίνα και κάθε επαφή μαζί της είναι ποινικά και ηθικά κολάσιμη. Δυστυχώς, οι διακοπές του Αυγούστου δημιουργούν τέτοια κενά στην πληροφόρηση...
(...) Επειδή εγώ όπως είπαμε είμαι ένας "μικρός και ασήμαντος" και μια "θλιβερή αστειότητα" θα κλείσω αυτό το σημείωμα με ένα απόσπασμα ενός άρθρου του συναδέλφου Γιωργου Λακόπουλου, (ελπίζω κάποιοι να μην τον θεωρήσουν και αυτόν "μικρό και ασήμαντο"), που νομίζω ότι περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο πως έχει απαξιωθεί η δημοσιογραφία όπως τουλάχιστον την ασκεί ο "αγιογράφος" μου και οτι εκπροσωπεί, (μεγάλη η χάρη του και πολλά τα έτη του).
Γράφει λοιπόν ο Γιώργος Λακόπουλος με αφορμή την κρίση στο Mega:
"Στα δελτία ειδήσεων και στις ενημερωτικές εκπομπές κάποιες φιγούρες άρχισαν να κουνάνε το δάκτυλο στη δημοκρατική παράταξη. Να λοιδορούν τα κόμματά της και τους πολιτικούς της. Να απαξιώνουν τις αρχές και τις ιδέες της. Να αποφαίνονται ως πολιτικοί αντίπαλοι του δημοκρατικού χώρου- του ΠΑΣΟΚ του ΣΥΡΙΖΑ του ΚΚΕ- και όχι ως σχολιαστές. Αργότερα προστέθηκε και ο Κ. Καραμανλής στους στόχους τους "διότι δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις. Άρχισαν να μιλούν από καθέδρας και να επικρίνουν τα δημοκρατικά κόμματα για τις επιλογές τους όχι με διάθεση κριτικής αλλα με πρόθεση χειραγώγησης και υποκατάσταση των οργάνων τους."
Σου θυμίζει κάτι αυτό το απόσπασμα αγαπητέ "αγιογράφε" μου; Αν όχι τότε -με όλη την ταπεινότητα, την μικρότητα και την ασημαντότητά μου- δεν βλέπω ούτε "μεγάλη την χάρη σου", αλλά ούτε και "πολλά τα δημοσιογραφικά σου έτη"...