Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014

O κυνικός ωχαδελφιστής και ο χομπίστας συνταξιούχος

O αναγνώστης Συμεών Παντελής «ξαναχτύπησε» και μετά το αρχιμαγειρείο των προσλήψεων στη ΝΕΡΙΤ, μας έστειλε τη συνέχεια των αποκαλύψεων για τα όσα συμβαίνουν στο ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής. 
Ο μαρμαρωμένος βασιλιάς «ΝΕΡΙΤ»
Αχός βαρύς ακούστηκε στο ραδιομέγαρο συνεπεία των όσων γράφτηκαν για το αρχιμαγειρείο των προσλήψεων στη ΝΕΡΙΤ. Ακούστηκαν κι απειλές κι άρχισε κι η κολοκυθιά για Εκείνον που πρόδωσε το κοινό μυστικό περί τον αρχιμάγειρα.
Δυστυχώς δεν βρέθηκε κανείς να τους πει ότι το πρόβλημα δεν είναι Εκείνος αλλά η έλλειψη κοινής λογικής σε όλες τις αποφάσεις για τη ΝΕΡΙΤ συμπεριλαμβανομένου του εκτός ΑΣΕΠ διαγωνισμού.. 
για τους δημοσιογράφους. Δηλαδή:
1) δεν προσλαμβάνεις δημοσιογράφους κυρίως βάσει πτυχίων γιατί δεν θέλεις να συγκροτήσεις ακαδημαϊκό συνέδριο αλλά αίθουσα σύνταξης μ' αετίσιο μάτι που δεν θα χάνει τις ειδήσεις. Αυτό δεν θα στο εξασφαλίζουν τα πτυχία. Είναι νόμος, το ξέρουν όλοι, αλλά το αγνοούν οι εμπνευστές του διαγωνισμού της ΝΕΡΙΤ.
2) δεν προσλαμβάνεις δημοσιογράφους γενικώς. Προσλαμβάνεις δημοσιογράφους για την τηλεόραση, το ραδιόφωνο, το ίντερνετ. Ο τρόπος που γίνεται το ρεπορτάζ σε αυτά τα τρία μέσα είναι τελείως διαφορετικός. Δεν μπορεί από τη μια μέρα στην άλλη ο ιντερνετικός συντάκτης ή ο εφημεριδάς να κάνει ρεπορτάζ για την τηλεόραση και μάλιστα στους καταιγιστικούς ρυθμούς ενός δελτίου ειδήσεων. Πως να το κάνουμε; Είναι άλλη η τεχνική, θέλει μεγάλη εμπειρία και πολύ εκπαίδευση. Το ίδιο ισχύει και από την ανάποδη, όπως το ίδιο ισχύει και για το ραδιόφωνο. Επίσης όλα αυτά είναι νόμος, είναι γνωστό τοις πάσι πλην των συντακτών της προκήρυξης και του τότε προϊσταμένου υφυπουργού παρολίγον ευρωβουλευτού κ. Καψή.
3) δεν παίζεις με την αγωνία και την υπομονή των ανθρώπων σ' αυτούς τους πολύ δύσκολους καιρούς που ζούμε. Δεν μπορείς να έχεις στο περίμενε εκατοντάδες υποψηφίους 5 μήνες τώρα, να παγώνεις και να ξεπαγώνεις διαγωνισμούς λες κι είναι κοτόπουλα Μιμίκος και να μαγειρεύεις την oμαδούλα.
Είναι άτιμο.
4) Ξεκαθαρίζεις στους εργαζομένους της ΔΤ που καμώνεται τη ΝΕΡΙΤ ότι δεν θα μπουν όλοι με συμβάσεις αορίστου χρόνου στο νέο φορέα. Θα προσληφθούν οι καλύτεροι εξ αυτών και οι καλύτεροι από την ελεύθερη αγορά.
Και ποιοι είναι οι καλύτεροι;
Αν για παράδειγμα μιλάμε για την τηλεόραση, όσοι έχουν δουλέψει σε καθημερινή βάση και κάμποσα χρονάκια σε δελτίο ειδήσεων και μόνο και επιπροσθέτως για τους ρεπόρτερ όσοι μπορούν να εκφράζονται σε ζωντανές συνδέσεις με σαφήνεια, σε καλά ελληνικά χωρίς να κομπιάζουν, να κεκεδίζουν ή να μορφάζουν. Όλη η πιάτσα, παρά τη μίζερη ζηλοφθονία της, τους αναγνωρίζει αυτούς στις αιτήσεις που έχουν κατατεθεί. Μόνο το αρχιμαγειρείο, οι φίλοι τους αξιολογητές και οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι αρνούνται το οφθαλμοφανές.
5) δεν διατηρείς σε διευθυντικές θέσεις στελέχη προηγούμενων καταστάσεων από την ΕΡΤ και τη ΔΤ.
Δεν έχει γιατί.
Δεν γίνεται.
Γιατί η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Η γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει μόνο να είναι τίμια αλλά και να το δείχνει. Η ΝΕΡΙΤ, είναι ο νέος δημόσιος φορέας. Ξανά: ΝΕΟΣ!  Δεν μπορεί λοιπόν να έχει διευθυντικά στελέχη ούτε της ΔΤ ούτε της ΕΡΤ. Τόσο απλό.
Σε λίγες μέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος από το λουκέτο στην ΕΡΤ.  Όλους αυτούς τους 12 μήνες η κοροϊδία για το νέο φορέα που έρχεται, πάει σύννεφο. Αύριο, μεθαύριο, στο τέλος του μήνα το πήγαινε ο Παντελής Καψής παρολίγον ευρωβουλευτής, πιο πρακτικός, κυνικός και ωχαδελφιστής ο Σίμος Κεδίκογλου πάγωσε τις διαδικασίες με την ίδια ευκολία που  μαύρισε και την ΕΡΤ. Σωστά! Βιλαέτι του είναι ότι θέλει κάνει. Η ΝΕΡΙΤ, λοιπόν, για να μη κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας, υπάρχει μόνο στα χαρτιά, στο μπλε μονόγραμμα που χρησιμοποιεί για λογότυπο και στους χρησμούς του αντιπροέδρου της, συνταξιούχου δημοσιογράφου Ροδόλφου Μορώνη, ότι "η ΝΕΡΙΤ έχει μπει σε στραβό δρόμο".
Γιατί λοιπόν αγαπητέ κ. Μορώνη πέραν της διάγνωσης δεν βοηθάτε λιγάκι να επανέλθει στον ίσιο;
Μια καλή αρχή για να ξεμαρμαρώσει η ΝΕΡΙΤ θα ήταν να ενημερώσετε επισήμως με δελτίο τύπου που βρίσκεται η διαδικασία για τους εκτός ΑΣΕΠ διαγωνισμούς, συμμεριζόμενος έτσι εμπράκτως τη βασανιστική αγωνία εκατοντάδων ανθρώπων που έχουν ανάγκη να δουλέψουν και οι οποίοι δεν έχουν την πολυτέλεια να εργάζονται, όπως εσείς, από χόμπι.
Άντε μπράβο!

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)