Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014

Το ταξί

Γενικά, δεν πολυχρησιμοποιώ τα ταξί. Για τις μετακινήσεις μου προτιμώ τα πλοία γιατί σε παίρνουν μακριά από την Αθήνα και σε πάνε σε κάτι όμορφα μέρη που έχουν θάλασσα γύρω-γύρω και τα λένε νησιά. Αλλά το τελευταίο διάστημα, λόγω δουλειάς, έχω μετακινηθεί αρκετές φορές με ταξί.
Όπως όλοι γνωρίζουμε, οι οδηγοί των ταξί είναι μια ειδική φυλή που έχει, βέβαια, και πολλές εξαιρέσεις. Δηλαδή, ανθρώπους από άλλες φυλές.
Πάντως, από την προσωπική μου εμπειρία, διαπίστωσα πως το ποσοστό της Χρυσής Αυγής στους οδηγούς ταξί είναι υψηλό. Πρέπει να είναι στα επίπεδα των αστυνομικών.
Έμπαινα στο ταξί και, μετά από λίγο, ο ταξιτζής –πρώην νεοδημοκράτης ή πασόκος- ξεκινούσε να..
μου εξυμνεί την Χρυσή Αυγή.
Θα μπορούσε να κατέβω και να πάρω άλλο ταξί αλλά το πιθανότερο είναι πως κι ο επόμενος ταξιτζής θα έκανε το ίδιο, οπότε θα έπρεπε να κατέβω ξανά για να πάρω άλλο ταξί, και θα έφτανα στον προορισμό μου δυο μέρες μετά.
Βέβαια, θα ήταν βολικό και τίμιο οι οδηγοί ταξί που είναι οπαδοί της Χρυσής Αυγής να το γράφουν πάνω στο παρμπρίζ ή στην πινακίδα, ώστε να το ξέρουμε και να τους αποφεύγουμε.
Αφού κατάλαβα πως δεν υπάρχει σωτηρία και θα πρέπει να υποστώ την προπαγάνδα των οδηγών ταξί για την Χρυσή Αυγή, αποφάσισα να αναλάβω πρωτοβουλία.
Με το πού μου ξεκινούσε την κουβέντα ο οδηγός ταξί, άρχιζα να του λέω πως μόνο η Χρυσή Αυγή θα μας σώσει και πως η Ελλάδα χρειάζεται έναν Γεώργιο Παπαδόπουλο.
Χαρά ο οδηγός του ταξί που βρήκε ομοϊδεάτη του, δεν ήξερε τι έλεγε. Και γινόταν και χαλί να τον πατήσω.
Δεν είναι δύσκολο να κάνεις τον χρυσαυγίτη. Λες τα αντίθετα από αυτά που πιστεύεις.
Το πώς κρατιόμουν να μην βάλω τα γέλια δεν το ξέρω. Μάλλον με βοηθάει η επτανησιακή καταγωγή μου• οι Ζακυνθινοί μπορούν να κάνουν τρομερές φάρσες χωρίς να γελάνε.
Το σχέδιό μου πήγαινε πάρα πολύ καλά –και διασκέδαζα πολύ με το να παίζω τον χρυσαυγίτη στον ταξιτζή- μέχρι που μια μέρα δεν εκτίμησα σωστά την κατάσταση.
Ο οδηγός ταξί παρεξηγήθηκε που του εξυμνούσα την Χρυσή Αυγή και την χούντα.
Έπεσα σε ταξιτζή που ο πατέρας του ήταν στην Μακρόνησο.
Αναγκάστηκα να του εξηγήσω πως δεν τα εννοούσα αυτά που έλεγα. Με κοιτούσε καλά-καλά από τον καθρέφτη.
Στενοχωρήθηκε ο άνθρωπος. Δεν ξέρω κι αν με πίστεψε.
Πάντως, το σταμάτησα αυτό το κόλπο.
Κρίμα γιατί είχε μεγάλη πλάκα.

Πιτσιρίκος