Ήμουν τυχερός. Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε ένα σπίτι που από νωρίς υπήρχε πικάπ, ένα στέρεο συγκρότημα Saba.
Πιτσιρικάς, χωνόμουνα με τις πιτζάμες κάτω από μια πολυθρόνα και κρυφάκουγα τις βραδινές μουσικές ακροάσεις της παρέας του πατέρα μου, που έμαθε την καλή μουσική όταν μόνο δεκαεφτά ετών, στο κιμπούτς, μετανάστης από ανάγκη, δούλευε μαθητευόμενος ηλεκτρολόγος.
Είχε για αφεντικό στο γιαπί τον Έρνεστ, έναν φιλόμουσο..