Όταν οι συνδικάλες της ΠΟΕΔΗΝ, χάνουν την ψυχραιμία τους και τη μπάλα
του Χρήστου Ξανθάκη
Έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στις μέλλουσες μαμάδες! Ίσως φταίει που τις έβλεπα πρωί, μεσημέρι, και βράδυ, είκοσι χρόνια που έμενα απέναντι απ’ το Έλενας, να περνάνε την πόρτα του μαιευτηρίου. Κουβαλώντας στους ώμους τους όλο το βάρος του κόσμου. Και το βάρος της ύπαρξης, της δικιάς και της νέας που κυοφορούσαν στα σπλάχνα τους. Οι μέλλουσες μαμάδες στο Έλενας, λουλούδια στο τσιμέντο μιας άγριας πόλης…
Οπότε αντιμετώπισα με κάτι παραπάνω από σχετική ανησυχία την καταγγελία της ΠΟΕΔΗΝ ότι..
του Χρήστου Ξανθάκη
Έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στις μέλλουσες μαμάδες! Ίσως φταίει που τις έβλεπα πρωί, μεσημέρι, και βράδυ, είκοσι χρόνια που έμενα απέναντι απ’ το Έλενας, να περνάνε την πόρτα του μαιευτηρίου. Κουβαλώντας στους ώμους τους όλο το βάρος του κόσμου. Και το βάρος της ύπαρξης, της δικιάς και της νέας που κυοφορούσαν στα σπλάχνα τους. Οι μέλλουσες μαμάδες στο Έλενας, λουλούδια στο τσιμέντο μιας άγριας πόλης…
Οπότε αντιμετώπισα με κάτι παραπάνω από σχετική ανησυχία την καταγγελία της ΠΟΕΔΗΝ ότι..